Kopuk bir yüzyıl geleneklerinden, içine girmeye çalıştığı gelecekten kopuk. Zaman Kirli bir çağın yıl devirmeye çalışması. Biz çocukları kendini kaybetmiş mikroplar, en öznediğimiz oyun tanrılar yaratmak, tanrıcılık. Zulmün haber değeri taşımassa üzünülmesine gerek duyulmadığı tükenmiş bir ömrün yanmış tohumlarıyız. Her birimiz toprağındaki çatlakları unutmuş kendinden doğacak çiçeklerin bu cehennemin çehresini yırtacağının hayalinde. Gelecek sizin eserinizdir demek, ben bi bok yiyemedim, siz hallediverirsinizden başka nicedir? Topu hep sonraki kuşağın karnına atmak Suçtan kaçmak için ne boş bir inziva. Hepimiz tecesüssten yoksun etin ve uykunun peşinde bildiğin hayvan üzeri +1 leriz. 0 larımız öyle çok ki başımıza gelecek en güzel 1 şey bile ancak kötülüğümüzü milyon eder.
Yoktuk. Çoklandık. Boklandık.
No comments:
Post a Comment